Mangsak Apa Wae Ora Kena Dicicipi Luwih Dhisik
Wewengkon Dhusun
Dhukun, Desa Banyuanyar, Kecamatan Ampel, Kabupaten Boyolali kang lokasine isih
sikiling Gunung Merapi iring wetan, sawijining papan kang klebu larang banyu.
Luwih-luwih ing mangsa ketiga. Ing wewengkon kono ora ana pengairan sawah utawa
irigasi. Pesawahan ing kono mung ngendelake banyu udan utawa sawah tadhah udan.
Lumrahe nandur pari ing mangsa rendheng. Kuwi uga padha nandur jagung, kacang gleyor,
Lombok, pohung, jahe, lan tela pendhem. Anggone nenandur mau padha
diselang-selang utawa tumpang sari antarane pari, jagung lan pohung.
Dina jumat Pon tanggal 8 Oktober 2004
wiwit esuk umun-umun kabeh warga Dhusun Dhukuh padha tangi wisik, luwih-luwih
para ibu-ibu. Awit dina kuwi sadurunge jam 11.00 WIB kudu wis nyawisake
rerangken sesajen kanggo melu upacara ritual tradisional Sadran Pundhen. Kabeh
warga kang gung-gunge 96 kepala kulawarga mau padha mangsak sega gurih, sambel
goring kecek, goring-gorengan, lawuh lan dhawet. Ketambahan ingkung pitik jago
tumprap sing mampu. Upacara Sadran Pundhen mau mujudtake sawijining penyuwun
mrung Gusti Allah amrih enggal kaparingan udan.
Mungguhing warga Dhususn Dhukuh, ngadani
upacara ritual Sadran Pundhen utawa upacara Udan Dhawet mujudtake kegiatan
rutin lan wajib saben setaun sepisan. Dileksanani ing dina Jumat ing mangsa
kapat. Ancas lan tujuanne kang baku, nyenyuwun mring Gusti Allah enggal
pinaringan udan. Warga duwe keyakinan, menawa upacara ritual mau ora diadani
mangsa ketiga bakal lumaku luwih dawa. Iku ateges warga kono ora bisa nandur
pari. Pengalaman kang uwis-uwis, sawise diadani upacara mau watara setengah
sasi candhake banjur udan deres.
Kapethik saka: Sejarah Nasional Indonesia
Tidak ada komentar:
Posting Komentar