LANCINGAN KODHOK

Keponakan kula ingkang tasih alit nembe muwun. Muwunipun boten kados rumiyinipun. Punika ndamel duka biyungipun ingkang nembe nyiapaken mucal. Garwanipun dereng kondur saking nyambut damel. Minangka putra-putrinipun ingkang sanes sampun sami mlebet wonten kamaripun piyambak-piyambak, sami nyiapaken ujian komprehensif.

“Kang Letug, nyuwun tulung nggih, dipunjagi putri kula niki. Dipunkendelaken supados boten ngganggu. Kula nembe buneg sanget niki”. Panyuwunipun rayi kula.

“Inggih, mengke kula kendelaken”. Kula lajeng mlampah nyelaki keponakan kula ingkang yuswanipun dereng wonten gangsal taun.

“Udah yah....Mama sedang sibuk tuh. Kan kasihan kalau adik nangis terus...”. kula matur ngagem basa Indonesia.

Amargi lare saniki basa Jawi ingkang alus boten sami mangertos. Pramila wonten ing kulawarganipun rayi kula, basa padintenanipun campur. Minangka langkung kathah sami ngginakaken basa Indonesia. Kraos asring sanget pramila kula nyoubi ngginakaken basa Jawi ingkang alus. Lare-larenipun sami boten remen. Lajeng miwiti ngagem basa Indonesia. Lare-lare ugi sampun boten ndangu rama utawi ibu dumateng tiyang sepahipun, ananging sampun migunakaken tembung Papa utawi Mama.

“Kenapa menangis terus Teta? Apa karena dinakali Mama?”.

“We...weeee....Teta mau dibelikan baju baru...we...wee..”

Teta asmanipun keponakan kula wau, nyuwun dipunpundutaken rasukan enggal. Mbok menawi bapak ibunipun tasih boten kagungan wekdal.

“Besok Pakdhe belikan ya..mau enggak?”.

Kepireng wangsulanipun kula wau, Teta lajeng kendel. Ngusap luhipun wonten ing pangarasanipun, sanajan Teta tasih mimbik-mimbik manja sanget.

“Besok Pakdhe belikan yang namanya celana kodok ya? Tahu enggak kamu?”.

Wangsulanipun keponakan kula namung gedhek-gedhek. Boten mangertos napa niku ingkang naminipun lancingan kodhok. Kamangka dhek jaman alitipun kula, lancingan kodhok punika istimewa sanget. Saben lare menawi kepireng tembung lancingan kodhok saged lajeng remenipun boten kanten-kantenan. Kathok kodhok dados favoritipun lare-lare. Amargi menawi dipunagem kraos anget kaliyan boten mlorat-mlorot.

Kula lajeng carios kangge keponakan kula babagan lancingan kodhok punika.

Sawatara carios babagan lancingan kodhok, penggalihipun kula kelingan nalika jaman punika kula kagungan lancingan kodhok ingkang enggal. Kula dolanan ingkling kaliyan para kanca-kanca kula wonten dalem. Ananging, wonten ing tengah-tengahipun dolanan ingkling, kula ngebrok (ngising wonten lancingan). Swantenipun pret....preeet...preeet...preeeeeet..... lajeng gandanipun waaah....jan boten kanten-kantenan! Kanca-kanca kula lajeng sami bengak-bengok:

“Oeeeeee, Letug ngebrok! Letug ngebrok!” setunggal mboko setunggal kanca-kanca kula sami mlajengipun kula kanthi nutup grananipun.

Kula namung saged muwun amargi dipuntilaraken kanca-kanca kula. Kula ugi muwun amargi lancingan kodhok kula ingkang enggal dadosipun reged.

Boten dangu, ibu kula nyelaki, malah boten duka nanging gumujeng terus. Kula lajeng dipungendong kaliyan dipunbeto wonten WC.

Kelingan pengalaman wau, kula namung saged gumujeng piyambakan. Lancingan kodhok kula ingkang enggal gandanipun boten enak, nanging kula saged pinanggih gumujengipun ibu kula ingkang boten saged ical saking raosipun kula.