MITONI

Upacara mi­to­ni menika dipunlampahi de­ning tiyang Ja­wi, mli­gi­nipun na­li­ka wa­ni­ta nembe ngan­dhut ingkang ka­pis­anan utawi mbo­bot putra kapisan. Tembung mitoni asalipun saking tembung pitu, pramila upacara mitoni dipunadani na­li­ka umur kan­dhu­tan sampun ngan­cik pi­tung sa­si. Wondene uba­ram­pe kangge sla­me­tanipun inggih menika se­kul janganan, tumpeng, je­nang ab­rit, lan ja­jan pa­sar. Uba­ram­pe sanesipun awu­jud ji­nis kem­bang-kembangan lan jarik pitung iji. Miturut tiyang Jawi, tata cara ingkang ba­ku wonten ing salebeting upa­ca­ra mi­to­ni inggih menika si­ram­an lan gan­tos nyamping ngan­tos ka­ping pi­tu.

Ing acara si­ram­an, dipuncawisaken bokor utawi wadhah toya ingkang sampun dipuncampuri kem­bang se­tam­an. Toya ingkang sampun di­puncampuri kem­bang se­tam­an menika kagem si­ram­an dening wa­ni­ta ingkang nembe ngan­dhut. Lajeng anggenipun nyiram dipunsidhuk ngagem ba­thok ut­awi si­wur. Si­ram­an menika dipunpandhegani dening dhu­kun, wondene ingkang nyiram inggih menika para sesepuh cacahipun pitu.

Sasampunipun si­ram­an lajeng di­punube­di let­rek ut­awi ka­in ja­rik ingkang log­ro sar­ta dipunagemi sa­buk sa­king god­hong te­bu tu­lak. Ing sa­lebeting let­rek menika dipunlebetaken cengkir gadhing. Sa­lajengipun sa­buk wau dipunkethok ngang­ge ke­ris lan mecah cengkir gadhing ingkang dipunlampahi dening calon bapak saking bayi ingkang dipunandhut.

Lajeng wa­ni­ta kang ngan­dhut jumeneng ing tritisan. Ing pa­pan menika sampun dipuncawisaken sin­jang lan kem­ben ca­cah pi­tu. Salajengipun dhukunipun nganggekaken ja­rik menika setunggal mba­ka setunggal. Ram­pung ngang­ge setunggal langsung dipun­ucu­li, lajeng dipun­agemaken ma­lih jarik sanesipun. Kados makaten ngan­tos ka­ping enem lan pa­ra pi­ni­se­puh mes­thi ngendika de­reng pa­tut. Wondene anggenipun ngagem jarik ingkang pungkasan, pa­ra pi­ni­se­puh sami ngendika sampun pa­tut.