MURID BOTEN MANGERTOS GURUNIPUN

              Wekdal semanten kula wiwit sekolah ing sekolahan enggal inggih menika SMP Islam Sultan Agung Jepara. Kados limrahipun murid enggal, kula radi bingung anggenipun srawung. Bab menika saking kathahipun kanca saha agengipun gedhung sekolah kang cacahipun wonten tigang dasa kelas. Ing sekolahan enggal, kula dipunpilih kanca-kanca minangka ketua kelas.

            Satunggaling dinten kelas kula dereng wonten gurunipun. Minangka ketua kelas, kula madosi Bu Surtini minangka guru ingkang kedahipun ngisi wonten kelas kula. Wonten sangajengipun ruang guru, kula pinanggih Pak Taryono guru Penjaskes ingkang ngampu materi MOS. Nalika matur badhe madosi Bu Surtini, kula kadhawuhan mlebet ruang guru. Pak Taryono nglajengaken tindak  tumuju dhateng lapangan.

            Wonten salebeting ruang guru, kula matur satunggaling Bu guru menawi kula madosi Bu Surtini. Bu guru kala wau ngendika menawi Bu Surtini nembe ngasta. Kula lajeng pamit tumuju kelas malih. Sareng dumugi kelas, kula radi bingung amargi sampun wonten gurunipun ingkang mucal. Manah kula tambah bingung rikala kanca-kanca sami gumujeng. Sareng kula lungguh, kula tanglet kanca setunggal meja bilih ingkang mucal menika Bu Surtini, guru ingkang kula suwuni priksa kala wau wonten kantor.

            “Piye Mas Aldi? Wis tepung karo Bu Surtini?”, ngendikanipun Bu guru dhateng kula. Kula namung mesem menapa malih kanca-kanca anggenipun gumujeng sansaya sora.

            “Mas Aldi, mosok dereng mangertos dhateng gurunipun piyambak kamangka sabibaripun MOS kala wingi sampun dipuntepangaken setunggal mbaka setunggal kaliyan Pak Kepala Sekolah.”